چکیده
در مطالعه حاضر اثرات مخلوط‌های پروبیوتیک‌های مختلف بر عملکرد رشد، خون شناسی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی ماهیان باس دریایی آسیایی () (Lates calcarifer 30گرم) انجام شد. در این تحقیق از سه مخلوط باکتریایی جداسازی شده از گونه های آبزی بومی خوزستان و جنوب کشور استفاده شد که عبارتند از: سویه های مختلف لاکتوباسیلوس پلانتاروم، گروه دوم شامل L. plantarum با مخلوط L. bulgaricus. L. acidophilus و L. rahamnosus و گروه سوم شامل مخلوط باکتری های گروه اول و دوم به همراه مخلوط B. cereus و B. thuringiensis که از طریق ویژگی ضد درک حد نصاب در برابر باکتری ویبریو هاروی شناسایی و از ماهی باس آسیایی جدا شدند. چهار تیمار با اسپری مخلوط باکتریایی مختلف روی جیره پایه، که شامل جیره (1) گروه شاهد بود، که در آن فقط سرم فیزیولوژی استریل روی جیره غذایی اسپری شد، جیره (2) که روی آن مخلوط باکتری های گروه اول روی جیره اسپری شد، جیره (3) که مخلوط باکتری‌‌های گروه دوم روی آن اسپری شد و جیره (4) که مخلوط همه ی باکتری‌‌ها روی آن اسپری شد. سه تیمار دیگر هم به صورت دو هفته درمیان با جیره های شماره ی 2، 3 و چهار به ماهیان خورانده شدند و تیمار های 5، 6 و 7 را تشکیل دادند. ماهی ها با جیرههای آزمایشی چهار بار در روز تا سیر شدن در دمای 5/30 درجه سانتی گراد به مدت 100 روز تغذیه شدند. در این مطالعه، ماهی‌هایی که با جیرههای 2، 3 و 4 تغذیه شدند، رشد بیشتری نسبت به شاهد داشتند که با بهبود ضریب تبدیل غذایی همراه بود (P < 0.05). ماهیانی که به صورت دو هفته در میان با جیرههای حاوی مخلوط پروبیوتیک ها تغذیه شده بودند، دارای رشد حد واسط بوده اما تیمار شماره ی 5 رشد کمتری نسبت به سایر گروه‌‌ها نشان داد. فعالیت آنزیم‌‌های گوارشی در ماهیان تغذیه شده با پروبیوتیک ها نسبت به جیره ی شاهد نسبتاً افزایش را نشان داد. شاخصهای خونی، آنتی اکسیدانی و آنزیم‌‌های کبدی در ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی مخلوط پروبیوتیک ها بهبود یافت. در طول یک هفته چالش با باکتری ویبریو هاروی، ماهیان تیمار 4 که به طور پیوسته با مخلوط تمامی پروبیوتیکها تغذیه شده بودند دارای بیشترین بازماندگی (50%) بودند. تیمار 4 پروتئین تام پلاسما و آلبومین بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشت. بیان ژنهای اینترلوکین-10 و فاکتور محرک تشکیل کولونیهای گرانولوسیتها در تیمار 4 بیشتر از سایر تیمار ها بود. همچنین ماهیانی که به طور پیوسته با مخلوط های پروبیوتیکی تغذیه شدند دارای بیان نسبی بیشتری در ژنهای یاد شده نسبت به ماهیانی که دو هفته یکبار با مخلوط های پروبیوتیکی تغذیه شدند، بودند. در مجموع، استفاده از مخلوطی از پروبیوتیک‌های مختلف به صورت پیوسته باعث افزایش رشد در ماهی باس دریایی آسیایی شد که با بهبود شاخصهای سلامتی در این گونه همراه بود.