چکیده
ماهی سوکلا (Rachycentron canadum) به دلیل رشد زیاد و کیفیت بالای گوشت به عنوان یکی از گونه‌های مناسب به منظور آبزی‌پروری مطرح می‌باشد. هدف از این مطالعه، اهلي¬سازي، آداپتاسيون و مولدسازی پيش مولدين وحشي ماهي سوکلا به عنوان گونه بومی در محيط محصور می‌باشد تا با مولدسازی قدم اول برای تکثیر این گونه بومی برداشته شود. برای این منظور تعداد 36 قطعه ماهی سوکلا با میانگین وزنی 2/0 تا 5/3 کیلوگرم از زیستگاه‌های طبیعی واقع در شهرستان بندرلنگه صید شد و به استخرهای قرنطینه (6 مترمکعب) واقع در ایستگاه تحقیقات نرمتنان بندرلنگه منتقل شدند. زمان نگهداری ماهیان در استخرهای قرنطینه 7-10 روز بود. برای بهبود زخم‌ها از آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین به میزان 50 میلی‌گرم در هر لیتر استفاده شد. برای این منظور ماهیان به مدت 3 ساعت در حمام تتراسایکلین به مدت 5 روز قرار داده شدند. پس از بهبودی زخم‌ها، برای از بین بردن انگل‌های خارجی از سم تری کلروفن به میزان 1 میلی‌گرم در لیتر استفاده شد. عمده‌ترین انگل مشاهده شده در ماهیان، سخت‌پوست کالیگوس (Caligus sp) بود. ماهیان سپس به استخرهای بتونی با ظرفیت 60 مترمکعبی منتقل شدند. بیست قطعه از ماهیان در طول دوره نگهداری تلف شدند. ماهیان روزانه به میزان 7-4 درصد وزن بدن با استفاده از ماهیانی همچون ساردین، گربه ماهی و گیش ماهیان تغذیه شدند. غذادهی 6 روز در هفته و به صورت یک وعده در روز انجام شد. پس از زیست‌سنجی، متوسط وزن ماهیان 23/2 ± 73/4 کیلوگرم ( دامنه وزنی 1/3 تا 4/10 کیلوگرم) بود. در خرداد 1400، از گناد 12 ماهی نمونه‌برداری گردید.10 قطعه نر و 2 قطعه ماده بودند. در این مرحله، دمای آب استخر مولدین 5/30-30 درجه سانتی‌گراد بود. همچنین اکثر تخمک‌ها در مرحله 4 رسیدگی جنسی قرار داشتند و قطر آن‌ها 600 میکرون بود. ماهیان نر نیز با فشار اندک در ناحیه شکم، اسپرم روان و متراکم شده داشتند.