چکیده
عوامل مدیریتی، فنی و کیفیت فیزیکوشیمیایی آب مورد استفاده در استخرهای پرورش میگو اگر در سطح بهینه حفظ نگردد میتوانند باعث کاهش رشد، بقا و میزان تولید و بروز بیماری گردند، لذا این مطالعه با هدف ارزیابی فنی و مدیریتی فعالیت مزارع فازهای مختلف مجتمع گواتر و بررسی موضوعات مدیریتی، بررسی پارامترهای فیزیکوشیمیایی (دما، شوري، پی اچ،نیتریت، نیترات، فسفات، آمونیاك، کدورت و TOM) آب و رسوب مزارع پرورشی، کانالهای ورودی، خروجی و وضعیت شکوفایی فیتوپلانکتونی استخرها و همچنین بررسی شاخصهای رشد و بار باکتریایی کل و ویبریو کل از نمونه‌های میگو در مزارع مجتمع گواتر در طول سال (فروردین تا اسفند 99) انجام گردید. جهت انجام مطالعه هر 14 روز یک بار در طول دوره پرورش و بعد از آن ماهانه از ایستگاههای مشخص شده در بخشهای مختلف سایت پرورشی گواتر نمونه برداری شد. در این مطالعه از مزارع فعال سایت جنوبی، مزارع فاز دو و فاز سه سایت شمالی به عنوان گروههای آزمایشی محیط پرورشی و همچنین ازآب مورد استفاده در کانالها بعنوان گروههای آزمایشی محیط پیرامونی مجتمع جهت سنجش پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب و بلوم فیتوپلانکتونی نمونه برداری و ثبت اطلاعات انجام شد. به منظور بررسی ارتبـاط و همبسـتگی بـین عوامــل زیستی و غیر زیستی در اســتخرهاي پرورشــی و محیط های پیرامونی از آنالیز واریاتس یک طرفه و آزمــون همبســتگی خطی (Correlation linear) استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه بیشترین مقادیر نیتریت، نیترات، فسفات، آمونیاک و بارکل مواد آلی در ماه های تیر، مرداد و شهریور مشاهده و ثبت گردید همچنین بیشترین بلومهای جلبکی ناشی از ریز جلبک های سیانوفیت در مزارع پرورش میگوی مجتمع شهید صنعتی گواتر در ماههای ذکر شده یعنی در ماههای تیر، مرداد و شهریور مشاهده شد . در بررسی ارتباط فاکتورهای زیتسی و غیر زیستی تاثیر مستقیم وجود مقادیر بالای فسفات بر شکوفایی جلبکی آب استخرهای پرورش میگو مشاهده گردید(P< %5). همچنین بررسیهای بافت‌شناسی نشان داد که میگوهای پرورش یافته در استخرهایی که دارای شکوفایی پلانکتونی ناشی از سیانوفیت بودند دارای عارضه‌های بافتی نسبت به میگوهای پرورش یافته در استخرهای دارای شرایط طبیعی بودند که این امر نشان دهنده تاثیر مواد مترشحه از جلبکهای موجود در استخرها بر بافت میگوهای پرورشی میباشد. همچنین بررسی بار باکتریایی روده میگو استخرهایی که از پروبیوتیک در طول دوره پرورش استفاده کرده بودند نشان داد که این میگوها بار باکتریایی کل بالاتری نسبت به میگوهایی که در استخرهای بدون پروبیوتیک پرورش شده بودند داشتند اما میزان بار ویبریو در میگوهایی که پروبیوتیک مصرف کرده بودند به صورت معنی داری در سطح پایینتری نسبت به سایر استخرهای پرورشی قرار داشت (P< %5).که نشان دهنده تاثیر مثبت پروبیوتیک استفاده شده در این استخرها میباشد. به عنوان نتیجه گیری کلی میتوان بیان داشت که ارتباط مستقیمی بین ماههای مختلف سال پرورشی و تغییر فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب، افزایش شکوفایی جلبکی و تاثیر شکوفایی جلبکی بر سلامتی میگوها وجود دارد لذا مدیریت صحیح مزارع و کنترل به موقع و مناسب فاکتورهای زیستی و غیرزیستی موجود، در طول دوره پرورش به جهت داشتن تولید بالاتر و بهره برداری بیشتر ضروری می باشد.