چکیده
نظر به اینکه ویروس لکه سفید میگو باعث آلودگی همه میگوها در همه ی سنین و تلفات گسترده در ایران و جهان گردیده و پاندمی پیش آمده خسارات فراوانی را به پرورش دهندگان میگو وارد کرده است، مطالعات زیادی تا کنون پیرامون علت شناسی، تعیین فاکتورهای خطر و ... انجام گرفته است. در مطالعه حاضر تلاش شده تا با توجه به اهمیت موضوع و نیز اختلاف نظرهایی که بعضا در نتایج بدست آمده از تحقیقات وجود دارد، بررسی گسترده گذشته نگری بر روی مطالعات انجام شده در داخل و خارج کشور بویژه بر روی بافت های هدف ویروس لکه سفید میگو انجام گیرد تا بظور کلی تمایل بافتی ویروس لکه سفید مشخص گردد. در این بررسی، مطالعات و تحقیقات انجام شده در پژوهشکده میگوی کشور، سایر پژوهشکده ها و مراکز تحقیقاتی، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی داخل و خارج گردآوری و مطالعات انجام شده بر روی بافت های هپاتوپانکراس، روده، آبشش و سایر بافت ها مورد بررسی قرار گرفت. اکثر بافت های هدف ویروس لکه سفید در میگوی پنائوس وانامی با شدت بالا، همولنف، سلول های اپیتلیال روده خلفی و اپیدرم سفالوتوراکس می باشند. برخی از محققان بافت اپیتلیوم را بیشترین بافت هدف ویروس لکه سفید در میگوهای پا سفید دانسته اند. کمترین مقادیر میانگین شاخص شدت (SI) برای همولنف و همچنین اپیدرم سفالوتوراکس و سلول‌های اپیتلیال روده عقبی یافت شد. این امر می‌تواند به دلیل سطح تماس بیشتر (اپیتلیوم) با ویروس و گیرنده‌های بیشتر برای ویروس یا عملکرد پایین‌تر ایمنی بخصوص در انتقال افقی باشد. به نظر می رسد که همولنف محتمل ترین بافت هدف اولیه برای ویروس در انتقال عمودی است زیرا تکثیر ویروس در مقایسه با سایر بافت ها در سطح بالاتری قرار دارد.