چکیده
برای آن‌که از منابع به‌روشی پایدار بهره گرفته شود، و بخش‌های مهم اکوسیستم و زیستگاه‌های ارزشمند آن کم‌ترین آسیب را ببینند لازم است اکوسیستم‌ها شناسایی شود و بخش‌های مختلف آن بر پایه‌ی توان‌مندی‌ها و حساسیت‌ها پهنه‌بندی شود. روش مِدوِت (سامانه‌ی طبقه‌بندی زیستگاهی تالاب‌های مدیترانه) برای شناسایی تالاب‌ها با طبقه‌بندی پلکانی زیستگاه‌های درون آن‌ها به‌کار می‌رود. تالاب‌ها را براساس پوشش گیاهی غالب، خاک و آب‌شناسی شناسایی و مرزبندی می‌کنند. عوامل سنجش‌ازدور برای تعریف‌کردن زیستگاه‌ها به‌کارگرفته، و درنتیجه بیش‌ترین حجم اطلاعات با کم‌ترین کار میدانی فراهم آورده می‌شود. ترازهای مختلف اطلاعات تالاب مهارلو از بازدیدهای میدانی و منابع پیشین تهیه و ترکیب کرده شد. داده‌های سازگان آبی با عکس‌های ماهواره‌یی فصلی از سال 1395 تا 1398 و تحلیل‌کردن آن در سامانه‌ی اطلاعات جغرافیایی در نرم‌افزار ArcGis به‌دست آمد. در بخش‌هایی که اطلاعات کمتر بود، مانند گیاهان تالابی و جنس رخ‌نمون بستر دریاچه، بازدیدهای میدانی و نمونه‌برداری از 39 ایستگاه در اردیبهشت 1399 انجام شد. گیاهان شناسایی و بر مبنای یک‌ساله یا چندساله‌بودن، و بن‌درآب یا غوطه‌ور بودن رده‌بندی کرده شد. با روی‌هم‌گذاشتن و برخورددادن لایه‌های رقومی دارنده‌ی اطلاعات پوشش گیاهی غالب، خاک و آب‌شناسی در نرم‌افزار ilwis، پهنه‌های گوناگون زیستگاهی جدا و با شناسه‌های معیار بین‌المللی مشخص کرده شد، و نقشه‌ی زیستگاه‌ها در سامانه‌ی اطلاعات جغرافیایی به‌دست آمد. در مجموع 42 زیستگاه گوناگون در تالاب مهارلو شناسایی شد، که مهمترین آن‌ها زیستگاه ماندآب-پوشش گیاهی پدیدار-پایدار-آب‌گیری فصلی-میکسوسالین (P-EPSX-)، ماندآب-پوشش گیاهی پدیدار-پایدار-آب‌گیری گذرا-میکسوسالین (P-EPTX-)، دریاچه‌یی-ساحلی-پوشش گیاهی پدیدار-پایدار-آب‌گیری فصلی-میکسوسالین (LLEPSX-)، و دریاچه‌یی-ساحلی-پوشش گیاهی پدیدار-پایدار-آب‌گیری نیمه‌دایمی-میکسوسالین (LLEPLX-) بود.