چکیده
در حال حاضر آبزی پروری سریع¬ترین رشد را در صنعت تولید غذا داشته و تقریباً نیمی از غذاهای دریایی مورد نیاز انسان در دنیا را تأمین می¬کند. افزایش بروز بیماری‌ها، تلفات و درنتیجه خسارت اقتصادی ناشی از آن در آبزی‌پروری ماهیان دریایی، نشان می‌دهد که بیماری‌ها به ویژه بیماریهای باکتریایی چالش بزرگی پیش روی توسعه آبزی‌پروری در بیشتر کشورهای پیشگام این صنعت بوده و به‌عنوان یک هشدار برای پرورش دهندگان و برنامه‌ریزان شیلاتی در این کشورها محسوب می¬شوند. باکتری¬ها از جمله پاتوژن¬های بیماری¬زای جدی آبزی¬پروری دریایی می باشند که از آن¬جمله، می توان به بیماری ویبریوزیسیس ناشی از باکتری‌های جنس ویبریو به‌ویژه ویبریو هاروی ویبریو آلجینولیتیکوس در مناطق گرم و معتدله و استرپتوكوكوزيس ناشی از باکتری گرم مثبت استرپتوکوکوس اینیایی اشاره کرد که هر ساله خسارت سنگینی به اقتصاد تولید ماهیان دریایی وارد می‌کنند. این پروژه با هدف شناسایی عوامل دخیل در بروز سپتی¬سمی¬های باکتریایی در ماهیان دریایی پرورشی و تعیین حدت و بیماری¬زایی آنها و در آخر معرفی جدایه¬های حاد منطقه برای اقدامات پیشگیرانه طراحی شده است. بدین منظور در اين مطالعه از 130 عدد ماهی دریایی پرورشی که مظنون به بیماری بودند، نمونه برداری و در مجموع 157 جدایه باکتری گرم منفی و مثبت جداسازی و خالص سازی شد. شناسایی مولکولی جدایه¬ها با استفاده از پرایمرهای اختصاصی نشان داد، تعداد 48 جدایه ویبریو آلجینولیتیکوس، 39 جدایه ویبریو هارویی و 10 جدایه استرپتوکوکوس اینیایی بودند. نتایج ردیابی ژن¬های حدت و فاکتورهای حدت فنوتیپی در این جدایه¬ها با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن¬های حدت برای هر جدایه، نشان داد که تعداد 2 جدایه ویبریو هاروی، 3 جدایه از ویبریو آلجینولیتیکوس و 3 جدایه استرپتوکوکوس اینیایی دارای بیشترین حدت بودند که جهت تعیین میزان دقیق LD50 مورد استفاده قرار گرفته و در بانک ژن جهانی نیز ثبت شدند. در این مطالعه نقش ویبریوها در بروز سپتی¬سمی باکتریایی معادل 83/84% و نقش استرپتوکوکوس، بیش از 20% برآورد شد.