چکیده
ماهیان زینتی و صخره‌ای به روش برآورد آبزیان با مشاهده مستقیم، به‌صورت فصلی در بازه زمانی 1398-1397 در جزیره لارک مطالعه و تعداد 48 گونه ماهی زینتی و صخره‌ای متعلق به 25 خانواده شناسایی شد که دوشیزه ماهیان با 6 گونه بیشترین تعداد گونه‌ها را دارا بودند. میانگین(± انحراف معیار)زی‌توده سرپا برآورد شده برای کل ماهیان در سه ایستگاه پیرامون جزیره در اعماق بین 15-5 متر، 18/2522(± 53/1213)، 17/5222 (± 92/2745)و 18/1325 (± 43/452)کیلوگرم، به ترتیب برای ایستگاه‌های اول(مرجان شاخ گوزنی زنده و مرجان مرده)، دوم(مرجان مرده پوشیده از ریز جلبک‌ها) و سوم(صخره و جمعیت اندک مرجان زنده) و میزان 31/884 کیلوگرم برای ایستگاه چهارم(صخره و مرجان سخت و نرم)(عمق 43 متر در زیستگاه‌های نیمه نورگیرمرجانی)، در فصل تابستان نتیجه‌گیری گردید. در بین ماهیان زینتی گونه‌های Abudefduf vaigiensis،Chromis weberi،C.xanthopterygia،Dascyllus trimaculatus،Pomacanthus maculosus و Cheilodipterus quinquelineatus قابلیت بهره‌برداری در مقیاس محدود به منظور پروار بندی دارند، هرچند که میزان برداشت آن‌ها نیاز به اطلاعات بیشتر تا دست‌یابی به میزان مجاز قابل‌برداشت می‌باشد. کمینه زی‌توده در بین فصول متعلق به تابستان بوده و نتایج حاصل از آزمون کراسکال والیس نشان داد که این فصل با سایر فصول تفاوت معنی‌داری دارد (P<0.05)، که می‌تواند متأثر از مهاجرت‌های فصلی ماهیان در آبهای گرمسیری و نیمه گرمسیری به آبهای عمیق‌تر، به‌منظور فرار از استرس‌های ناشی از نوسانات دما باشد. نتایج حاصل از آزمون تشخیص نشان داد بین ساختار جمعیتی ماهیان در ایستگاه 1 با ایستگاه‌های 2 و 3 تفاوت محسوسی بوده که می‌تواند منبعث از تفاوت توپوگرافی و ساختار بستر نمونه‌برداری در سه ایستگاه باشد، هم‌چنین ایستگاه‌های 2 و 3 نسبت به ایستگاه یک در محیط‌های بازتری نسبت به امواج قرار داشته‌اند. کاهش جمعیت‌های مرجان خوار همانند بادکنک ماهیان، پروانه ماهیان و ماشه ماهیان شاید به دلیل کاهش جمعیت مرجان‌ها در زیستگاه‌ها و علت وفور خانواده دوشیزه ماهیان نیز می‌تواند به حضور ریز جلبک‌ها و فراوانی آن‌ها مرتبط باشد. الگو پراکنش مکانی ماهیان زینتی و صخره‌ای در جزیره لارک تحت تأثیر توپوگرافی و فون بستر می‌باشد. این مطالعه اولین گزارش در خصوص برآورد زی‌توده سرپا ماهیان زینتی و صخره‌ای و ماهیان زیست‌بوم‌های مرجانی نیمه نورگیر(MCEs)، در آبهای کشورمان و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس می‌باشد.