چکیده
در این تحقیق اکولوژی تغذیه و سطوح تغذیه 11گونه ماهی استخوانی شامل ماهيان شورت، طلال، عروس ماهي، کفشک تيزدندان، سنگسر معمولي، سنگسرمخطط، حسون، گربه ماهی بزرگ،کوپر، زمین کن خال باله و سرخو (چمن) در استان هرمزگان، بوشهر و سیستان و بلوچستان، برای بررسی اثرات ماهیگیری بر ذخاير آنها مطالعه شد از طرفی تعاملات تغذیه ای و زیست شناسی عادات غذايي این گونه ها در درون شبكه غذايي، تغییرات احتمالی سطوح غذایی آنها بواسطه فشار صیادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت تا بهتر درك شود. دین منظور تعداد 8369 نمونه ماهی جهت بررسی محتویات معده و تخمین پارامترهای جمعیتی مورد زیست سنجی قرار گرفتند. برای یافتن روابط تغذیه ای موجود بین آبزیان و تعیین ساختار غذایی در زیست بوم خلیج فارس و دریای عمان از برنامه Ecopath and Ecosim (ورژن6.6.16 ) استفاده شد. میانگین سطح غذایی گونه های مورد بررسی در هرم غذایی توسط برنامه اکوپس 49/3 تخمین زده شد. نتایج نشان داد که ماهی سنگسر معمولی و کفشک تیزدندان در زیست بوم هرمزگان، ماهی یال اسبی و کوتر معمولی در زیست بوم بوشهر و ماهی حسون و زمین کن خال باله در زیست بوم دریای عمان؛ گونه های نزدیک رأس شبکه غذایی هستند و از گونه های کلیدی منطقه محسوب میشوند. متوسط راندمان انتقال انرژی از زیست بوم آبهای استان هرمزگان، بوشهر و دریای عمان )محدوده استان هرمزگان و سيستان و بلوچستان(به ترتیب 18/27، 01/15 و 11درصد بدست آمد که نشان دهنده بالا بودن سهم شکار و مصرف از ماهیان با سطح غذایی سه (III)و چهار (IV) می باشد. بر اساس نتایج، زنجیره های غذایی تولید کننده اولیه و پوده خواری اجزای اصلی زیست بوم های آبهای خلیج فارس و دریای عمان محسوب میشوند که در این میان نقش تولید کننده های اولیه در شبکه غذایی پررنگ تر می باشد. نسبت تولید اولیه کل به تنفس (TPP/TR) و همچنین میزان تولید خالص سیستم (NSP) برای هر سه استان بالاتر از یک بدست آمد. همچنین شاخص بازچرخش به عنوان کسری از توان زیست بوم بالاتر از 2/0 برای آبهای خلیج فارس و دریای عمان محاسبه شد. نتایج حاصل نشان دهنده این است که شبکه غذایی آب¬های خلیج فارس ودریای عمان نشان میدهد که سیستم خلیج فارس به درجه بلوغ و پایداری نرسیده است که این میتواند به دلیل حجم بالای ورودی مواد آلی به این زیست بوم باشد.