چکیده
تیلاپیا نسبت به سایر ماهیان گرم¬آبی تحمل کمتری به سرما داشته و در دمای کمتر از  10 درجه سانتی¬گراد از بین می رود، از این¬رو باید ماه¬های سرد زمستان را با تمهیداتی نظیر مدیریت دمای آب، تغذیه و تراکم نگهداری، به نحوی طی نمود تا از وقوع تلفات جلوگیری و رشد مناسب جهت دستیابی به بچه ماهیان انگشت قد قابل پرورش در ابتدای فصل گرم حاصل گردد. لذا در این پروژه جهت دستیابی به اهداف فوق، بچه ماهیان با متوسط وزن اولیه 13/0 ± 62/2 گرم در تیمارهای تراکم¬ ذخیره¬سازی (4/0، 2/1 و 2 قطعه در لیتر)، دمای آب (19 تا 20، 22 تا 23 و 25 تا 26 درجه سانتی¬گراد) و درصد غذادهی (4، 8 و 12 درصد توده زنده) بر اساس روش های استاندارد سطح پاسخ (RSM) و طرح باکس بنکن(BBD)  مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمام تیمارها با استفاده از غذای قزل آلا سه بار در روز به مدت 36 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد اثر تغییرات دما بر تغییرات وزن، ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی معنی دار است(P < 0.05). همچنین تغییرات درصد غذادهی بطور معنی داری وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی را تحت تاثیر قرار می¬دهد (P < 0.05). تغییرات تراکم ذخیره سازی بر وزن نهایی، ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی اثر معنی داری نداشت (P > 0.05)هرچند با افزایش تراکم، رشد به صورت غیرمعنی دار کاهش اندکی نشان داد. دما و میزان غذا و تراکم اثر معناداری بر بازماندگی نداشتند (P > 0.05). به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده،  جهت کاهش تلفات و  افزایش بقای زیستی و زمستان گذرانی موفق لارو تیلاپیا، دمای آب حداقل 19 درجه سانتی گراد، درصد غذادهی 8 درصد وزن بدن و تراکم تا 2000 قطعه در متر مکعب پیشنهاد می گردد.  
گزارش پروژه
مشخصات پیمانکار
مشخصات همکاران
اهداف طرح
زمانبندی طرح
روش تحقیق و اجرا
اطلاعات جغرافیایی
هزینه های اجرای پروژه
نتایج