چکیده
مطالعه حاضر به بررسی تاثیرات پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید در سطوح (% 3 و 2، 1، 0) بر روی پاسخ‌های ایمنی، مقاومت در برابر استرس، فعالیت آنزیم‌های گوارش و همچنین پارامترهای رشد و تغذیه در شاه‌میگوی چنگال باریک آب شیرین Astacus leptodactylus پرداخته است. شاه میگوه ها با میانگین وزنی (27/0 ± 88/27) و تراکم 8 عدددر هر مخزن 110 لیتری ذخیره سازی شده و دو وعده در ساعات 10 صبح و 4 بعدازظهر به میزان % 5/1 وزن بدن به مدت 97 روز با جیره های غذایی آزمایشی تغذیه شدند. در انتهای دوره آزمایش تیمار مصرف کننده گالاکتوالیگوساکارید 2% سطوح بالاتری از تعداد هموسیت کل، هموسیت های نیمه دانه‌دار و هیالین را در مقایسه با تیمار شاهد از خود نشان داد (05/0 > P). همچنین در تیمارهای مصرف کننده گالاکتوالیگوساکارید 2 و 3% سطح بالاتری از فعالیت آنزیم‌های گوارشی (آمیلاز و لیپاز) در مقایسه با سایر تیمارها مشاهده شد (05/0 > P). علاوه بر این، جیره حاوی گالاکتوالیگوساکارید در تیمارهای 1 و 2%، از طریق افزایش تعداد هموسیت کل، هموسیت های نیمه دانه‌دار و هیالین منجر به مقاومت بهتر در مواجهه با استرس قرار گیری در معرض هوا گردید (05/0 > P). نتایج به دست آمده نشان دهنده تاثیرات مثبت پری بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر فاکتورهای ایمنی، مقاومت در برابر استرس و فعالیت آنزیم های گوارش در گونه A. leptodactylus می‌باشد. اگرچه مصرف پری بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید نتوانست منجر به افزایش معنی‌داری در پارامترهای رشد، تغذیه و زنده‌مانی در مقایسه با تیمار شاهد گردد (05/0 < P)