چکیده
در طول اجرای این پروژه، مدیریت تغذیه جمعیت های مورد مطالعه با استفاده از جیره های استاندارد در مراحل پیش مولد تا مولد و کنترل پارامترهای رشد، ضريب تبديل غذايي و ميزان بقاء جمعیت ها بر اساس فرمول های رایج مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تغذیه ماهیان از جیره Skreting با پروتئین 45-40 درصد استفاده شد و در خاتمه جمعیت منتخب شناسایی گردید. در ضمن، هر جمعیت شامل 3 تکرار بوده و هر تیمار شامل 30 عدد مولد بود. نتایج نشان دادند بهترین ضریب تبدیل غذا مربوط به جمعیت حدیدی بود و اختلاف معنی داری با جمعیت فخاری نداشتند ولی با سایر جمعیت ها دارای اختلاف معنی دار بودند (P<0.05). نتایج مربوط به شاخص‌های غذایی بین جمعیت ها به تفکیک دو استان مازندران و آذربایجان نشان دادند که جمعیت ها در دو استان مزبور اختلاف معنی داری در شاخص‌های FCR، FE و PER نداشتند (P>0.05)، ولی شاخص‌های SGR، NPU و GR دارای اختلاف معنی دار با یکدیگر بودند (P<0.05).