چكيده
امروزه بخوبی مشخص شده که تغذیه مناسب و خوب مولدین میگو باعث باروری بیشتر و سلامتی و رشد را در مراحل نوزادی لاروهای تولید شده تضمین می‌نماید. در این مطالعه میزان کارایی لارو مگس خانگی بر میزان رسیدگی جنسی و همآوری مولدین میگوی وانامی (Penaeus vannamei) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 30 جفت مولد میگوی وانامی در 3 تانك 5 تني حاوی آب دریای فیلتر شده تحت شرایط یکسان ذخیره‌سازی گردید و با 3 رژیم غذايي شامل غذای مرسوم کارگاههای تکثیر (شامل پودر ماهی، کرم پرتار، اسکوئید، گوشت صدف، صدف سولن و پلیت غذایی) به عنوان شاهد، غذای مرسوم کارگاههای تکثیر به همراه 5٪ از لارو مگس خانگی به عنوان مکمل و غذای مرسوم کارگاههای تکثیر به همراه 10٪ لارو مگس خانگی به عنوان جایگزین كرم پرتار (Perinereis nuntia) در نظر گرفته شده است. بعد از قطع پایه چشمی و تخم‌ریزی میزان همآوری و تکامل مراحل لاروی تعیین گردید. نتایج حاصل از مطالعه اخیر نشان داد که میزان هماوری نسبی و مطلق هنگامیکه مولدین میگو از غذای مرسوم کارگاهی به همراه 5٪ از لارو مگس خانگی به عنوان مکمل استفاده نمودند، اختلاف معنی داری را با دو تیمار دیگر نشان داده است (P<0.05). همچنین اگرچه میزان هچ تخم‌ها (تخم گشایی) در تیمارهای مورد آزمایش اختلاف معنی‌داری نشان نداده است (P>0.05) ، ولیکن میزان هچ هنگامیکه مولدین از غذای مرسوم کارگاهی و 5٪ از لارو مگس خانگی به عنوان مکمل استفاده نموده‌اند، از دو تیمار دیگر مورد آزمایش اندکی بیشتر بوده است. تکامل لارو میگوی وانامی حاصل از تخم‌ریزی مولدین تغذیه شده با تیمارهای مختلف نشان داد که درصد بیشتری از لاروهایی که از مولدین تغذیه شده با تیمار غذایی مرسوم کارگاهی به همراه 5٪ از لارو مگس خانگی به عنوان مکمل نسبت به آندسته که از غذای مرسوم کارگاه تکثیر تغذیه نموده‌اند، سریعتر به مرحله بعدی تکامل پیدا نمود که اختلاف معنی‌داری را بویژه در مراحل پست‌لاروی نشان داده است (P<0.05). بهرحال استفاده از مگس خانگی تنها به صورت مکمل با غذای مرسوم کارگاهی می‌تواند سبب افزایش میزان هماوری مولدین میگو و تکامل لاروی سریعتر را بدنبال داشته باشد و از سوی دیگر، با توجه به نتایج بنظر نمی رسد که لارو مگس خانگی به عنوان جایگزینی مناسبی برای کرم پرتار در کارگاههای تکثیر میگو کارایی لازم را داشته باشد.