چکیده
تالابهای تیاب و جلابی از مهم‌ترین اکوسیستم‌های ساحلی و سازنده‌ترین اکوسیستم‌های بیولوژیکی در استان هرمزگان هستند و به دلیل داشتن منافع اکوسیستمی منحصربه‌فرد و خدمات‌رسانی به اجتماعات ساحلی از اهمیت بالایی برخوردارند. به منظور مطالعه جمعیت آبزیان در این منطقه، نمونه برداری از ماهیان به روش ترال قایقی، در 3 ایستگاه به صورت فصلی به مدت یک سال از شهریور 1395 تا مرداد 1396 انجام شد. در مجموع 1304 آبزی نمونه برداری شد، که شامل 39 گونه متعلق به 32 جنس و 24 خانواده بودند. خانواده های Leiognathidae (8/35 درصد)، Engraulidae (0/24 درصد)، Clupeidae (8/15 درصد)، Penaeidae (9/5 درصد) و Mugilidae (6/3 درصد) بیشترین فراوانی را داشتند. ماهی کالر (Secutor indicius) از خانواده Leiognathidae با 336 قطعه ماهی بیشترین فراوانی (77/25 درصد) را به خود اختصاص داده و با گونه‌های دیگر شامل Thryssa whiteheadi، Thryssa dussumieri، Anodontostoma chacunda، Photopectoralis bindus، Escualosa thoracata، Penaeus merguiensis، Nematalosa nasus، Liza klunzingeri و Pomadasys stridens حدود 80 درصد سایر آبزیان نمونه برداری شده را تشکیل می‌دادند. تراکم (CPUE) آبزیان در خور تیاب به طور میانگین برابر 5499 گرم می باشد، در حالی که در خور جلابی برابر 4114 گرم می باشد. بهترین وضعیت حضور آبزیان در خور تیاب و جلابی مربوط به فصل های بهار و زمستان می باشد. آبزیان صید شده در این بررسی معمولاً دارای اندازه کوچک بودند. اغلب ماهیان دارای اندازه کوچک بودند، به‌طوری‌که از بین گونه‌های غالب Escualosa thoracata با میانگین طول 9/4 سانتی‌متر و Anodontostomata chacunda با میانگین طول 3/13 سانتی‌متر به ترتیب کوچک‌ترین و بزرگ‌ترین ماهی بودند. نتایج رابطه طول – وزن گونه‌های غالب نشان می‌دهد که مقدار b برای این ماهیان در دامنه بین 7/2 تا 2/3 قرار داشتند.