چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تغییرات پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب و تاثیر آن بر جمعیت فیتوپلانکتونی در سایت شهید صنعتی گواتر در طی دوره پرورش میگو در سال ۱۴۰۳ صورت گرفت. در این مطالعه، روند تغییرات دما، شوری، pH، کدورت، نیترات، فسفات، نیتریت و آمونیاک و همچنین تراکم و تنوع جمعیت های مختلف فیتوپلانکتونهای استخرهای پرورش مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری پارامترهای فیزیکی با دستگاه پرتابل و فاکتورهای شیمییایی با روش اسپکتوفتومتری صورت گرفت. بر اساس، نتایج به دست آمده در کانال های آبرسان و مزارع پروش دمای آب در محدوده 29 تا 5/35 درجه سانتیگراد، شوری 10 تا 42 گرم در لیتر و کدورت (16 تا 170NTU ) مشاهده شد. غلظت نیترات و فسفات به ترتیب در محدوده 53/0-58/2 و 21/0 – 65/2و غلظت نیتریت (005/0-280/0 میلیگرم در لیتر) و آمونیاک (001/0-188/0 میلیگرم در لیتر) اندازه گیری شد. آنالیز جمعیت فیتوپلانکتونی استخرهای پرورش نشان داد که بالاترین میزان شکوفایی مربوط به ریزجلبکهای سبزآبی جنسsp. Phormidium وsp. Synechococcus دیاتومههای Chaetoceros costatus، Navicula elegans و Nitzschia closterium و دینوفلاژله Prorocentrum minimum بوده است. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که افزایش دمای آب، کاهش نسبت نیترات / فسفات و افزایش کدورت آب سبب افزایش معنی داری (p<0.05) رخداد شکوفایی سیانوباکتری و کاهش جمعیت دیاتومه ها در استخرهای پرورش میگو شده است. بر اساس یافتههای این پژوهش، برای کاهش خطر شکوفایی مضر سیانوباکتری و افزایش جمعیت دیاتومه های مفید لازم است مواد مغذی، به ویژه نسبت نیترات به فسفات در محدوده مناسب (حدود 16:1) حفظ کرد. با مدیریت آب استخر کدورت مناسب را تامین کرده و دمای آب را کمتر از 32 درجه سانتی گراد تنظیم و حفظ گردد.